2e Regiment van de Middellandse Zee (21 YC 912)
(2e Régiment de la Méditerranée)
vervolgens: 133e Regiment Infanterie van Linie
Wat ging eraan vooraf?
Napoleon richtte in augustus 1809 in Corsica een bataljon op om de dienstweigeraars van de Italiaanse departementen van het keizerrijk op te vangen. Begin 1810 vormde hij dit bataljon om tot een Regiment Lichte Infanterie: het 1e Regiment van de Middellandse Zee.
Oprichting: 11 maart 1811
Napoleon besloot een 2e Regiment van de Middellandse Zee op te richten. Deze keer werd het een linieregiment. Het werd aanvankelijk alleen op Corsica en Elba ingezet.
Op 16 januari 1812 had Napoleon zijn plannen voor dit regiment verder uitgewerkt.
Hij gaf zijn minister van defensie de opdracht het Koloniale bataljon van fuseliers, dat zich te Vlissingen en Zierikzee bevond, samen te voegen. De manschappen moesten zich op 15 februari 1812 te Vlissingen inschepen en over water naar Den Haag gaan. Vandaaruit zouden ze dan verder varen naar Den Helder, dat de garnizoensplaats zou worden.
Per decreet van 20 september 1812 werd het 2e Regiment van de Middellandse Zee omgevormd tot het 133e Regiment Infanterie van Linie, dat zou deelnemen aan de Veldslagen in Saksen in 1813, met name te Bautzen, Gross-Beeren, Dennewitz, Leipzig en Hanau.
Bij drie van de vier militairen uit het gebied tussen Vecht en Eem staat vermeld dat, per decreet van 24 september 1812, S.M.( = Sa Majesté, Zijne Majesteit) de straf wegstreepte. De derde militair werd pas op 1 november 1812 uitgeschreven. Napoleon was namelijk overal op zoek naar manschappen om zijn leger op volle sterkte te brengen.
De Hollandse jongens uit de streek keerden geen van allen terug.
Opheffing van het regiment: 12 mei 1814